Jong en puur:
Deze foto van jonge vogeltjes ontroert mij, zo klein en kwetsbaar: jong en puur.
Zo zijn we allemaal ooit begonnen, als een klein en kwetsbaar mensenkind. Volkomen afhankelijk van de zorg die we kregen. We begonnen jong en puur aan onze levensreis, bekeken open en ontvankelijk de wereld om ons heen. Onontkoombaar liepen we deukjes en deuken op. De eerste valpartij, de eerste strenge corrigerende stem, de eerste oneerlijke behandeling. Deze deukjes werden opgeslagen in ons celgeheugen, zoals alle herinneringen opgeslagen worden in ons celgeheugen. We groeiden op in het gezin waar we geboren werden of wellicht op een andere plaats. We groeiden op met de waarden en normen van de mensen om ons heen. Dit zagen we als normaal en we leerden wat wel en niet zo hoorde.
Door de deukjes en vooral de deuken, leerden we om ons zo te gedragen als er van ons verwacht werd. Dat voelde veilig en dan wisten we dat de mensen om ons heen van ons hielden. De deuken zorgden ervoor dat we onszelf gingen beschermen door een klein muurtje om ons heen te bouwen, daar achter waren we veilig. Hoe meer deuken we opliepen, hoe dikker de muren werden. Zo konden we onszelf beschermen en ons staande houden. Het onbewuste, waarin al onze herinneringen worden opgeslagen, wil ons op deze manier beschermen tegen pijn en verdriet.
Op zich is het mooi dat ons onbewuste ons wil beschermen, maar het beperkt ons ook in de dingen die we willen doen. Want op het moment dat wij iets nieuws ondernemen, klinkt de stem van ons onbewuste die ons waarschuwt voor alle mogelijke gevaren, waardoor we angstig worden en ons uit lijfsbehoud terugtrekken. Of de stem van het onbewuste klinkt en vertelt dat wij dat helemaal niet kunnen, omdat we daar niet goed in zijn, of dat we het niet waard zijn om dat te doen. “Wat verbeeld jij je wel niet, denk je nou echt dat JIJ dat kunt?” Vaak zijn dit de stemmen van mensen die in het verleden dit soort dingen tegen ons gezegd hebben of ons non verbaal hebben laten merken hoe zij over ons dachten.
Maar wat willen wij Zelf? Wat wil Jij?
Hoe is het om zo opgesloten te zitten achter dikke muren van zelfbescherming? Wil je daaruit komen en zo ja, hoe moet dat dan? Want het is natuurlijk ook nog eens doodeng om de muren om je heen af te breken.
Het begint, denk ik, met het je bewust worden dat je muren om je heen hebt gebouwd. Dat je eigenlijk leeft zoals het hoort, moet, zoals ervan je wordt verwacht.
Word je bewust van wat jij eigenlijk zelf wil. Wat vind jij fijn, waar word jij blij van? Wat geeft jou energie en kracht?
Wat houdt je tegen om het anders te doen? Je angsten, je overtuigingen? Waar komen deze vandaan? Hoe kom je er vanaf?
Met de NEI-therapie kun je beginnen om eerst alle emoties op te ruimen van de ingrijpende dingen die je meegemaakt hebt in je leven: pesten, lastige jeugd, scheiding ouders, enz. Vergeet ook niet je eigen eventuele niet natuurlijke geboorte (omstrengeld, tangverlossing, vacüum verlossing, inleiding, keizersnede, te vroeg geboorte enz.) Dit kan grote invloed hebben op jouw huidig functioneren.
Wanneer je deze emoties, die opgeslagen zijn in jouw onbewuste, verwerkt en in je systeem integreert, dan ga je je veel lichter en blijer voelen. De muurtjes die je om je heen gebouwd hebt breken af.
Als jij je daarnaast bewust wordt van je overtuigingen, je angsten, je gewoonten en je gedrag, dan doorbreek je gemakkelijker je patronen, omdat het onbewuste jou daar niet meer beïnvloedt.
Het blijkt dat wij meer dan 90% onbewust doen. Houd je opruiming in je onbewuste dan heeft dat grote invloed op jouw doen en laten.
Sinneflecht is gespecialiseerd in de NEI-therapie en biedt je daarnaast handvatten om patronen te doorbreken en gewenste veranderingen vast te houden.
