Wie ben je echt?

Terug naar wie je werkelijk bent

We leven in een bijzondere tijd. Een tijd waarin wij, door de stand van de planeten, over zijn gegaan van het Vissen- naar het Aquariustijdperk.

Wat betekent dat?

Het Vissentijdperk was een hele donkere tijd, een tijd van boete, zondebesef, schuld, macht, hiërarchie, corruptie, onderdrukking, oorlogen enz.
Dit tijdperk heeft er vooral voor gezorgd dat wij ons klein maakten en leefden vanuit hetgeen ons van buitenaf verteld werd. Door de kerken, de regeringen, de scholen, de maatschappij werd ons verteld wat goed voor ons was, wat we moesten doen en hoe we moesten leven.

Nu komen we in het tijdperk Aquarius, het tijdperk waarin we meer vanuit ons hart gaan leven.
Aquarius staat voor verbinding, liefde, eenheid, compassie enz.
Door de invloed van dit tijdperk gaan we ons weer herinneren wie we werkelijk zijn.

Wie zijn wij werkelijk?

We zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben op deze aarde.
Lang is ons verteld dat wij mensen zijn die een spirituele beleving op aarde hebben. Nu leren we dat  het andersom is. We komen vanuit het Licht om hier op aarde dingen te ervaren en te leren waardoor wij groeien in ons spiritueel bewustzijn.
We hebben een ziel! De meeste mensen weten amper nog dat zij een ziel hebben, dit komt door de invloed van de wetenschap die over het algemeen de ziel ontkent.

Onze ziel wil naar de aarde toe om daar dingen te leren. Leren om te gaan met afwijzing, verdriet of pijn.

Dat is de uitdaging van ons leven.  Allemaal maken we levensinitiaties mee; dingen die pijn doen; we verliezen dierbaren, bezit, we worden ziek of we worden getraumatiseerd door gebeurtenissen.

De grote vraag is: Hoe gaan wij hiermee om?

Raken we verbitterd, verzuurd en komen we in het “arme ik”-gevoel of gaan we door deze levensinitiaties heen en komen we er sterker en liefdevoller uit? Leren we in liefde en compassie te kijken naar hetgeen ons overkomt? Leren we mensen te vergeven en kunnen we groeien door hetgeen ons is aangedaan?;

Ik weet dat dit niet gemakkelijk is, maar ik weet ook dat ik er veel gelukkiger van word als ik zo naar mijn leven kijk, en met mijn levensinitiaties omga.  In de wetenschap dat ik hier op aarde ben om mij weer te herinneren wie ik werkelijk ben: een spiritueel wezen van Licht en Liefde. Dat mijn Ziel hier op aarde gekomen is om dingen te leren waardoor ik groeien kan zodat ik liefdevoller en compassievoller wordt.

Dat is wat in dit Aquariustijdperk steeds duidelijker wordt. Mensen gaan zich weer herinneren wie ze werkelijk zijn; geen zondige mensen maar spirituele wezens die ongelooflijke mogelijkheden hebben wanneer ze zich herinneren wie ze zijn.

En ja, dat wordt tegengewerkt door de machten van de aarde. Ze zaaien angst en beperken ons in onze vrijheden. Ze hebben andere plannen met ons voor en daar dienen wij waakzaam voor te zijn.
Maar licht en liefde laten zich niet tegenhouden omdat liefde nu eenmaal de sterkste kracht is.

En wij hebben de keuze, want wij zijn vrije mensen.

Waar kiezen we voor? Blijven we geloven we dat we klein en onmachtig zijn? Of geloven we dat wij Licht en Liefde zijn, uiterst krachtige wezens tot grote dingen in staat?

Het gevolg van onze keuze is een wereld van verschil!

Je vader

Via je moeder neem je het leven aan en zo leer je je te verbinden met jezelf en met anderen, mits het jou gelukt is om je met je moeder te verbinden.

Via je vader ontvang je het vermogen om je te begrenzen en de wereld aan te nemen, mits het je lukt om je met je vader te verbinden.

Net zoals we allemaal een moeder hebben, hebben we ook allemaal een vader.

Of je hem kent of niet, of hij nog leeft of niet, hij hoort bij jouw familiesysteem.

Vaders zijn belangrijke personen voor kinderen. Als het goed is biedt hij je veiligheid.
In de eerste jaren van je leven ben je als kind het meest gericht op je moeder, wanneer je de wereld ingaat komt je vader meer in beeld.

 

Rond je twaalfde, als je pubertijd begint, is het aan je vader om jou de wereld te laten zien.
Op de school voor filosofie en spiritualiteit leerde ik dat rond het twaalfde levensjaar de moeder mag zeggen: “Ga maar naar je vader, hij weet het en zal het je uitleggen”.
Zo krijgt de vader vooral in deze levensfase een duidelijke taak en mag de moeder zich iets terugtrekken.

 

De vader is ook degene die de grenzen stelt: “En nu is het afgelopen!”
Ik wist; wanneer mijn vader zich er mee bemoeit dan is het echt uit.

 

Vrouwen vinden het vaak lastiger om consequent en duidelijk te zijn. Het moederhart heeft de neiging om dingen te verzachten en toch maar toe te geven.
Zo ging het mij tenminste. Ik vond het lastig om stevig te zijn en dat vol te houden ( dat zegt natuurlijk ook iets over hoe ik destijds in het leven stond).
De vader is dan degene die de grens stelt.

 

Je vader speelt een belangrijke rol in je leven.
En als je vader, om wat voor reden ook, zijn rol niet goed kon innemen, heeft dat direct invloed op jou.

 

Ik bedenk mij nu ter plekke dat mijn vader het moeilijk vond om zijn grenzen aan te geven.
En wat heb ik in mijn leven geworsteld met het stellen van mijn grenzen. Natuurlijk, dit heeft met elkaar te maken!

 

 Wanneer je vader in beeld komt, komt ook je moeder in beeld.
Hoe hadden zij het samen?
Was er verbinding of juist afstand?
Respecteerden ze of minachten ze elkaar?
Mocht jij van beiden evenveel houden? (Deze vraag speelt bij echtscheidingen extra sterk mee)

 

 Je voelt als kind onbewust haarfijn aan hoe de relatie tussen je beide ouders is.
Neemt de één zijn of haar plek niet in dan schuif jij als kind er tussen.
Dit doe je altijd uit liefde omdat je zo diep verbonden bent met je beide ouders.
Maar wil het jou goed gaan in je volwassen leven dan is het belangrijk dat je teruggaat naar je eigen plek.
Je ouders plaats je boven jou en je ze eert voor hetgeen ze je hebben gegeven.
Wat ze je niet konden geven, doet wellicht pijn, maar je mag het teruggeven aan hen.
Ze gaven je wat ze hadden en wat ze niet gaven hadden ze niet in huis.

 

Heb je moeite om je vader boven je te zetten dan uit zich dit vaak in conflicten met autoriteiten.
Je vindt het lastig om iets aan te nemen wat ‘van boven’ wordt opgelegd.
Als het je lukt om je vader weer boven je te plaatsen zult je merken dat je omgang met ‘autoriteit’ soepeler gaat verlopen.

 

Dit kun je innerlijk doen of via een opstelling of systemisch coachen.

Door zowel je vader als je moeder aan te nemen kun je pas werkelijk leven!

Ik realiseer mij dat dit niet zomaar even gaat, het is een innerlijk proces van vergeving en acceptatie.
Maar het geeft je een enorme vrijheid van leven als je je beide ouders volledig aanneemt.

 

Je moeder

We hebben allemaal een moeder waar we uit voortgekomen zijn. Misschien leeft ze nog of is ze niet meer hier in deze fysieke wereld.
Hoe het ook is, je bent een deel van je moeder en dat zal altijd zo zijn.

 

Wekelijkse inspiratiemail

Dag lieve jij,

Hoe ver kan iemand gaan voordat jij stop zegt?
Nou heel ver, is mijn eigen ervaring.
Mensen vragen mij vaak: “Hoe kan het nou dat iemand als jij in een situatie terechtkwam waarin je zo onderuit geschoffeld werd?”
Tsja, dat is een goede vraag, die ik mijzelf ook vaak heb gesteld .

Contact

Paramedisch Natuurgeneeskundig Therapeut
Aletta Nieboer
Lange Achte 37
8629 PK Scharnegoutum
0515 785924 / 06 13 88 97 17
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Nieuwsbrief Sinneflecht


Volg Sinneflecht

Sinneflecht op Facebook  Sinneflecht op Twitter  Sinneflecht op Linkedin